Hilafetin Kaldırılması

Hilafetin kaldırılması 3 Mart 1924 tarihinde çıkarılan bir yasayla gerçekleşmiştir. Halifelik makamı Yeni Türkiye Cumhuriyetinin benimsemiş olduğu ilkelerle çeliştiği için kaldırılmıştır.

Ulusal Bağımsızlık Savaşı yıllarında Hilafet makamına açık bir tavır alınmamıştı. Fakat Cumhuriyetin ilanından sonra laik devlet düzeni içinde halifelik ciddi bir sorun oluşturmaya başladı.

Halifeliğin kaldırılması tarihsel sürecin nihai evresiydi. Şükrü Hoca ve İskilipli Atıf Hoca’nın kitaplarında halifenin dünyevi işlere de bakması gerekliliği hakkındaki ifadeler bulunması. Abdülmecit’in imzasını Abdülhamit Bin Abdülaziz Han olarak değiştirmesi akabinde gelişen Abdülmecit’in tutumunda yaşanan değişmelerle beraber Rauf Bey, Adnan Adıvar, Refet Beylerin halifeliğe yaklaşması ve de Hintli Müslümanlardan, Ameer Ali ve Ağa Han’dan, İsmet Paşa’ya gönderilen, Halifeliğin gerekliliğiyle ilgili mektubun hükümetin eline geçmeden basında yayınlanması sert tartışmalara yol açtı.

Mektup krizinden sonra iyice göze batan Halifelik, bu kez bütçe konusunda gündeme gelmiştir. Nihayetinde iki başlılık durumu ortaya çıkınca,  3 Mart 1924 halifelik kaldırılmış ve son halife yurt dışına çıkarılmıştır. Beraberinde Şeriye ve Evkaf Vekaleti kaldırılarak Diyanet İşleri ve Vakıflar Genel Müdürlüğü kurulmuştur.