Lale Devri Dönemi Osmanlı’da, Pasarofça Antlaşması’yla (1718) başlayan ve 1730’da Patrona Halil İsyanı ile son bulan zaman dilimini ifade eder. Pasarofça Antlaşması’ndan sonra Osmanlı Devleti, 1730 yılına kadar bir barış ve refah dönemi yaşadı. Nevşehirli Damat İbrahim Paşa‘nın sadrazam olduğu bu döneme “Lale Devri” denilmektedir. Bu dönem, Osmanlı İmparatorluğunun hiçbir devrinde Lale Devri olarak anılmamıştır. Adını, o dönemde İstanbul’da yetiştirilen ve zamanla ünü dünyaya yayılan lale çiçeklerinden alması, çok sonradan olmuştur.

Lale Devrin’nde Yapılan Yenilikler

İstanbul’da matbaa, Yalova’da da kağıt fabrikası kuruldu.
Comte de Bonneval (Humbaracı Ahmed Paşa), humbaracı ocağını ıslah etti.
“Derya-yı Sim” bendi yaptırıldı.
Yeniçeriler içinden bir itfaiye örgütü oluşturuldu.
Paris, Londra ve Viyana gibi Avrupa başkentlerine geçici elçilik heyetleri yollanmış, böylelikle Avrupa’yı daha yakından tanıma imkânı sağlanmıştır.
Said Efendi ve İbrahim Müteferrika Avrupa’dan matbaayı getirmişlerdir.
İlk kez çiçek hastalığına karşı aşı uygulanmıştır.
İstanbul’daki yangınları önlemek için yeniçerilerden Tulumbacılar adı verilen bir itfaiye ocağı kurulmuştur.
Çini atölyeleri açılmıştır.
Kağıt fabrikası açılmıştır.
Her tarafta birçok köşk, saray ve lale bahçeleri yapıldı

Halkın büyük bir kısmı zor durumdayken İstanbul’da bazı devlet büyüklerinin rahat bir yaşam sürdürmeleri, eğlenceye düşkünlükleri huzursuzluklara sebep oluyordu. İran savaşı sırasında Sultân’ın, fethedilmiş kaleleri para karşılığı sattığı söylentisi üzerine, halktan Sultân’ın sefere çıkması isteği gelmişti. III. Ahmet, göstermelik bir sefer alayı düzenledi. Akşam olunca kayıklarla saraya geri döndü. Bu durumun anlaşılması bardağı taşıran son damla oldu. İsyanın lideri Arnavut asıllı bir yeniçeri olan Patrona Halil aynı zamanda Beyazıt Hamamı’nda tellaklık yapıyordu. Asilerin isteği üzerine Nevşehirli Damat İbrahim Paşa idam edilerek cesedi isyancılara teslim edildi. Padişah III. Ahmed tahttan indirildi ve yerine I. Mahmud getirildi.