Ashab-ı Suffa

Ashab-ı Suffa, İslam peygamberi Hz. Muhammed’in zamanında Mescid-i Nebevi’de bulunan bir grup erkek sahabiye verilen addır. “Suffa” kelimesi Arapça’da “sığınak” veya “barınak” anlamına gelir ve bu isim, bu sahabilerin Medine’ye göç eden fakirlere yardım etmek için Mescid-i Nebevi’nin avlusunda inşa edilmiş olan bir barınağa yerleştirilmelerinden kaynaklanmaktadır. Ashab-ı Suffa, İslam toplumunun erken dönemlerinde İslam’ın temel öğretilerini öğrenerek, Peygamberimizin yolunu takip ederek ve ibadetlerini sürdürerek önemli bir rol oynamıştır.

Ashab-ı Suffa Kime Denir?

Ashab-ı Suffa Medine’de ailesi olmayan; ticaret, sanat, ziraat ve başka bir mesleği olmayan, İslam’ı öğrenmeye çalışan insanları ifade etmek için kullanılır. Vakitlerini Hz. Muhammed’in çevresinde geçirir ve ondan öğrendikleri ayetleri ezberlerlerdi. Kur’an ve Sünnet öğrencileriydiler. Bir yere İslam’ı öğretmek için öğretmen gönderileceği zaman onların arasından seçilirdi.