Yeni Evren Düşüncesi

Yeni Evren Düşüncesi, Orta Çağ’da krallar ve din adamları zenginlik içinde yaşarken halk fakirlik ve zaruret içindeydi. Bu ekonomik temelli mutsuzluk ciddi bir değişimin kapılarını araladı. Bu ortam içinde Dünya’nın yuvarlak olduğunun kanıtlanması ile kiliseye olan güven sarsılmaya başladı. Ortaya çıkan bu güvensizlik ortamında insanlar yabancı kitapların çevirilerini yapmaya başlayıp dışardan bilgileri alınca insanların algı ve anlayışları değişmeye başladı.

Evren: Bilimdeki gelişmeler dünyayı evrenin merkezi olmaktan çıkarmıştır. Kopernik, Gök Cisimlerinin Dönüşü adlı kitabında Dünya’nın evrenin merkez olmadığını ortaya koymuştur. Bundan sonra zincirleme bir reaksiyon başlıyor. Evrenin merkezinde Tanrı vardı. Fakat bu düşünce değişip evrenin merkezine doğa almıştır.

İnsan:  İnsan, Tanrı tarafından kaderi belirlenen bir varlık olmaktan çıkmış, insanın kontrolü tanrıdan alınıp doğaya verilmiştir.  İnsan böylelikle kendi kaderini belirleyen bir güç haline gelmiştir. Buna bağlı olarak bireysellik gelişmiş, özgürlük ön plana çıkmıştır.

Siyaset:  Kutsal devlet fikrinin terk edilmesiyle yerine hukuka dayalı,  sözleşme temelli toplum ve devlet anlayışı gelmiştir. Kilisenin meşruluk verdiği kurumlar tartışılmaya başlanmış hürriyet, mülkiyet ve yaşama hakkı doğal haklar olarak kabul edilmiştir. Bu döneme kadar yöneticiler kendilerini kutsallık atfedilerek tanrıdan meşruluk alıyordu. Yeni anlayışla seçimler yapılıp çoğunluk idaresi kuruldu.

İktisat: Soylu-köylü ikilisi yerine işçi-burjuva ikilisine bırakmıştır.

Tarih: Medeniyetin bütün kurumlarını eylemlerini ve amaçlarını meşrulaştıran bir unsur olarak önemini korumuştur.  Milli tarih ağırlık kazanmıştır. Tarihçilikle birlikte rasyonalizm kavramı önem kazanmıştır