Birinci Ahmet

Birinci Ahmet, Babası III.Mehmed’in Saruhan valiliği sırasında Manisa’da doğdu. Annesi Handan Sultan’dır. Celali fetretinden dolayı sancağa çıkmamıştır. Babasının ölümü üzerine 22 Aralık 1603’te 14. Osmanlı Sultanı olarak 14 yaşında tahta geçti ve 14 yıl saltanat sürdü. Tahta çıktığında batıda Avusturya doğuda da Safevilerle savaşlar devam ettiği gibi Celali İsyanları da şiddeti azalmış bir şekilde devam ediyordu. Her ne kadar genç ve tecrübesiz görünse de olukça iyi bir yönetim sergilemiştir. Babasının aksine otoriter ve dirayetli bir padişah olarak dikkat çeker.   Kendisi Sultan Süleyman’dan sonraki padişahlar içinde devlet işleriyle yoğun şekilde uğraşan ilk padişah olmuştur. Tahta çıkmasının akabinde ilk işi III. Murad ve III. Mehmed devirlerinde çeşitli şekillerde devlet işlerine müdahale eden Safiye Sultan’ı Eski Saray’a göndermek oldu. Tahta geçtiğinde çocuğu bulunmayan I. Ahmed’in tahtın varisiz kalma ihtimalini göz önünde bulundurmasıyla, atalarının kardeş katli kanununu uygulamayarak kardeşi Mustafa’nın yaşamasına izin verdi. Böylece Osmanlı veraset sitemindeki köklü değişikliğin ilk adımını atmış oldu. Şehzadelerin sançacağa gönderilme uygulamasının kalkması ve kafes hayatına mahkum olmaları, kardeş katli uygulamaları devam etmekle birlikte bunun sistematik olmaktan çıkması bu dönemde başlamıştır.  I. Ahmed 1617 yılında 28 yaşında vefat etmiştir.

Birinci Ahmed’in sancağa çıkan padişahlara nazaran sancağa çıkmadan daha iyi bir yönetim sergilemesi, sancağa çıkma geleneğinin kaldırılmasının Osmanlı yönetiminde zafiyet yarattığı teorisini çürütmüştür.